پس از شدت گرفتن اختلافات ایران و عراق به ویژه درگیری های مرزی در سال های ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹ و افزایش احتمال عملیات آفندی نیروهای مسلح عراق به داخل خاک ایران در ۱۵ شهریورماه ۱۳۵۹ نیروی زمینی ارتش ایران یک طرح عملیاتی پدافندی به نام طرح ابوذر تهیه کرد، سپس لشکر ۹۲ زرهی نیز بر مبنای طرح فوق، طرح پدافندی حر را تهیه نمود که بر پایه آن تیپ ۲ زرهی دزفول در منطقه شمالی (محورهای فکه-شوش، شرهانی-عین خوش و محورهای بیات و چیلات)، تیپ ۳ زرهی در منطقه میانی (محور چزابه-بستان-اهواز) و تیپ ۱ زرهی در منطقه جنوبی (طلاییه تا شلمچه) مسئولیت پدافند در مقابل یگان های نیروی زمینی عراق را یافتند.[۱۱]

در ابتدای جنگ ایران و عراق، لشکر ۹۲ زرهی اهواز مورد هجوم ۶ لشکر از نیروی زمینی عراق قرار گرفت، که در پی آن، تجهیزات و نیروی انسانی آن آسیب جدی دید. در طول سال های جنگ، این لشکر در اغلب عملیات های گسترده انجام شده توسط نیروهای مسلح ایران، به همراه ۶ تیپ زیرمجموعه خود حضور داشت. در خلال جنگ، تیپ ۱۹۲ در غرب خرمشهر، تیپ ۲۹۲ در جنوب اهواز، تیپ ۳۹۲ در غرب دزفول، تیپ ۴۹۲ در غرب اهواز، تیپ ۵۹۲ مکانیزه در اندیمشک و تیپ ۶۹۲ توپخانه در شلمچه مستقر بودند.[۱۲] در طول جنگ ایران و عراق بیش از ۴ هزار و ۵۰۰ نفر از اعضای لشکر ۹۲ زرهی خوزستان، کشته شدند.